Si Nene

Minsan sa aking biyahe papunta ng Davao City, galing Valencia Bukidnon me nakatabi akong isang guy na txt ng txt, siguro mga nasa edad na 21 hangang 22, hindi siya mapakali, tingin ng tingin sa bintana ng bus, sabay tingin sa celphone niya at txt nanaman…. Palaging ganoon ang ginagawa niya, pakiwari ko ay hindi alam kong saan bababa, at tinetex ang kamag anak na susundo sa kanya, ngunit sa labis kong pagkabigla..mali pala ang aking nasasaisip….ng biglang tumawag ang kanyang katext … “Heloo!!! Oo naka blue nga ako…. T shirt, tapos maong pants!! Ikaw? Sigurado ka terminal ng Maramag ha? Malapit na siguro ako…. Basta wag ka mag expect ng kung ano ano sa akin ha??? Lihim akong natawa sa aking narinig, kahit pala dito sa Sulok ng Mindanao ay uso na rin ang EB o eyeball, “Sir Malapit na po ba tayo sa Terminal ng Maramag?” tanong na parang kinakabahan na galing sa aking katabi… sa unang kanto…liliko tayo diyan, Yan na ang terminal…hindi pa ako tapos magsalita, sumigaw na agad siya ng para!!! Dito na lang ho ako!! Balisang balisa at pinagpapawisan ang bihis na bihis na binata, “ ahhh mukhang alam ko na ang balak nito, gusto niyang I one way ang kanyang ka textmate, o tingnan muna kung anong itsura nito, kung maganda saka siya lalapit, pero kung medyo tagilid, ewan ko nalang…. Hay nako ang mga kabataan nga naman sa panahon ngayon! Naalala ko tuloy ang aking kabarkadang babae noon…..

Mayroon akong kabarkadang babae na itago natin sa pangalang Nene. Si Nene medyo isang babaeng mahilig magtextmate, palibhasa naka-unlimited call sya kaya malakas ang loob nyang makipag fonepal/textmate. Dahil maganda ang boses ng barkada ko na yun eh meron syang naging katextmate/fonepal, at itatago natin sa pangalang “Deo”. Medyo hindi kasi kagandahan si Nene, kaya naman nahihilig sya pakikipagfonepal/textmate na yan.

So to cut the story short, naisipan nilang mag-EB (eyeball). So heto na, dahil babae si Nene, nagpasama sya sa akin para meron daw syang bodyguard. Usapan nila magtatagpo sa SM-Cubao (wow sosyal na sosyal), sabi nya sa akin magtago daw ako para hindi isipin ni “Deo” eh may kasama sya.

.

Napag-usapan nila na magre RED sila, para madaling magkakilanlan. So si Nene, suot suot nya ang paborito nyang TSHIRT na Red na may Power Ranger sa gitna este may Winnie the Pooh Character pala. Red kung red ang suot nya, para madali raw syang makilala, pulang pula din ang lips nya at kuntodo make-up din sya (mukha syang nakipagbangasan ng mukha sa hitsura nyang yun). So usapan 3:00PM sa tapat ng Jolibee.

Heto na alas 3:00 na ng hapon, pero wala pa rin si Deo. Medyo kinakaba-kabahan pa nga si Nene eh. Makalipas ang 30 minuto wala pa rin si Deo. Kaya duon na ako nagduda, na baka hindi sinipot ni Deo si Nene dahil nakita na nya na hindi maganda ito.

.

Kaya iginala ko na ang aking mata , at may nakita akong 2 lalaking, nagtatawanan sa gilid ng Jolibee. Medyo nagduda ako sa dalawang yun, at ang malakas ang kutob kong isa sa kanila si Deo. Kung tatanungin nyo ako kung ano hitsura nila, ang masasabi ko lang ay…………mukha silang alanganin. (kapal ng mukha nilang indyanin ang barkada ko)

So lumapit na ako sa isa sa dalawang lalaki

AKO: Hoy!!! Ikaw ba si Deo?

Lalaki 1: Hello???? Naka RED ba ako?? Tingnan mo nga blung-blue ang suot ko.

AKO: Eh gago ka pala eh paano mo nalamang RED ang dapat mong isuot.

Lalaki 1: huh?? (natuliro ang gago)

Hindi sinagot ang tanong ko at bigla nalang silang umalis. Pinuntahan ko na si Nene dahil wala na syang tatagpuin pa. Medyo ayaw pa nga nya eh, pero nung sinabi kong ililibre ko na lang sya sa Greenwich hayun wala ng sabi sabi, sumama na. Eh makaraan ang isang araw hayun umiiyak si Nene dahil di na raw sya tinetext at tinawagan ni Deo. Kaya sabi ko manghula na lang uli sya ng number para may bago syang textmate.He,he,he.