Pakiusap sa lahat ng mga panauhin:

Nakikiusap ang may akda sa lahat ng kanyang mga mambabasa na i post ang kanilang mga opinyon, reaksiyon, o mga komento, sa bandang ibaba ng kuwento. Upang maging batayan ng may akda sa kanyang mga susunod na pagtatangka. Kung gusto naman po ninyong maging kaibigan ng may akda, wala kayong ibang dapat gawin kundi i click ang join this site, at maging miyembro ng blogsite na ito. Marami pong salamat, at maligayang pagsakay sa Bus, naway maging maligaya ang ating paglalakbay.

Mark

Sunday, August 28, 2011

Mga kuwentong hango sa tunay na buhay ng may akda, sa kanyang paglalakbay sakay ng Bus, ito ay maituturing niyang paglalakbay sa buhay...halina't makisakay sa kanya..sama sama tayong maglakbay sakay ng Bus....


mani! mani! mineral!! mineral!! kayo diyan........sakay na!  sm fairview! maluwag pa! dali dali kong hinabol ang bus na iyon..buti nalang nakasakay  ako, mahirap sumakay kapag ganito maulan, hawak mama!  ayon me bakante pa sa dulo.... dahan dahan ako naglakad binaybay ko ang pasilyo ng bus habang nakahawak ang kanang kamay sa bakal na nakausli sa bandang itaas nito, habang nakamasid sa mga pasahero na ang iba ay halatang naiinip na..ang iba naman ay mga nagnanakaw ng kunting tulog sinasamantala ang traffic na dulot ng ulan,meron namang iba na mga malayo ang tingin sa bintana ng bus, wari'y nag aalala sa lakas ng ulan...madali kong narating ang bakanteng upuan, isinandal ko ang aking likuran sa upuan at ini-stretch  ang mga paa...kay sarap ng pakiramdam panandaliang napawi ang aking pagod at gutom... parang hinihila ang aking mga mata ng antok....saan kayo?? sa Letex ho... sabay abot ng ticket.... tamang tama ang barya kong nasa bulsa eksakto..eto ho.sabay abot ko ng bayad,   pag abot ko ng bayad napansin ko ang aking relo, mag aalas diyes na pala ng gabi, napatingin ako sa labas ng bintana ....wala pa atang balak na tumigil ang ulang ito...nako paano kaya pagbaba ko nito..wala pa naman akong dalang payong...mga tanong na...saka na siguro ang sagot kapag bumaba na ako... Ako nga po pala si Mark, at dito po magsisimula ang aking kuwento  Ang Bus ay bibigyan ko ng makukulay na kuwento araw araw na hango sa aking mga karanasan sa buhay, at bilang dating biyahero, ang bus ay naging parte na ng aking buhay..Ang pagsakay sa bus ay parte na ng buhay ng isang ordinaryong pinoy, ang pagsakay mo dito ay isang paglalakbay, hayaan po ninyong makasama ninyo ako sa inyong paglalakbay sa buhay sa pamamagitan ng maiikling kuwentong ibabahagi ko na baka sakaling maging gabay ninyo sa inyong paglalakbay sa buhay na ito. Inaanyayahan ko po ang lahat na tangkilikin...at abangan ninyo ang mga katangi tanging kuwento araw araw.. .marami pong salamat

                                                                                                                                          Mark

3 comments:

  1. maganda ang kwento. habang binabasa ko ang kwento sa paglalakbay mo nakikita ko na malaking maitotolong ng bus sa buhay ng isang tao lalo na sa mga taong mahilig mag lakbay.... mag post kapa para may aabangan akong kwento...ingat sa byahe..

    ReplyDelete
  2. that's right! there's a lot of stories behind when we commute and it's a lot of fun and excitement at the same time that's why we must enjoy every second of it..thanks mark for inspiring us!:D

    ReplyDelete