Pakiusap sa lahat ng mga panauhin:

Nakikiusap ang may akda sa lahat ng kanyang mga mambabasa na i post ang kanilang mga opinyon, reaksiyon, o mga komento, sa bandang ibaba ng kuwento. Upang maging batayan ng may akda sa kanyang mga susunod na pagtatangka. Kung gusto naman po ninyong maging kaibigan ng may akda, wala kayong ibang dapat gawin kundi i click ang join this site, at maging miyembro ng blogsite na ito. Marami pong salamat, at maligayang pagsakay sa Bus, naway maging maligaya ang ating paglalakbay.

Mark

Sunday, August 28, 2011

Ang Bata sa Bus



Dito ho ang terminal pa Butuan lakad lang ho kayo papasok,  tapos sa unahan kaliwa kayo pasigaw na sabi ng tricycle driver habang kinukuha ang bayad ko, sige dong salamat! Hay tamang tama ang dating ko abot ko pa ang first trip nito….kapag maaga ako matapos didiretso na ako ng surigao….kunti lang ang pasahero ng madaling araw na yon, me mag asawa sa unahang upuan na mga nasa kalagitnaan na ng edad, sa kabilang bahagi ay isang matandang babae na bagaman puti na ang kanyang buhok at mababakas mo sa kanyang mukha ang katandaan, me lakas pa rin ipinamalas sa 1 kahon, at isang bayong na kanyang dala dala, isang ale na may kalakihan ang katawan na sa wari ko ay ayaw magpatabi sa dahilang inihaharang niya ang kanyang bag sa kanyang katabing bakanteng upuan, tatlong magkakaibigan sa bandang likuran na sa tingin ko ay mga estudyante na uuwi sa kanilang bayan, at isang batang babae na tulog sa bandang  gitna ng bus, kung hindi ako nagkakamali ay mga 12 hanggang 14 ang edad, pinili kong maupo sa pang apat na hanay ng mga upuan sa dahilang buwelo ako dito at walang katabi sa magkabilang panig, inilagay ko ang aking bag sa taas, at  ako ay naupo, bahagya kong hinawi ang kurtina ng bus upang sulyapan ang tanawin sa bahagi ng terminal na iyon ng Cagayan de Oro, abala na ang paligid….patuloy ang pagdating ng mga bus galing sa ibat ibang bahagi ng Mindanao saglit kong nasulyapan ang mamang nagbebenta ng mineral water, dali dali akong bumaba at bumili nito, bumili na rin ako ng chicharon, at kendi  ito na ang baon ko sa biyahe kong ito..nakasanayan ko na kasing palagi me nginunguya sa tuwing ako ay nagbibiyahe, saglit muna akong tumayo sa ibaba ng bus at nagbalat ng isang kendi hanggang  sa biglaang mapasulyap ako sa bintana na malapit sa aking kinauupuan… andon yong batang babae nakaupo at nakatingin siya sa akin, naisip ko tuloy..hindi ko pala naibaba yong bag ko sa aking upuan..paraan ko yon upang malaman ng mga pasaherong sumasakay na me nakaupo na sa upuang iyon. Bakas sa mukha ng batang babae ang labis na lungkot, pilit kong iniiwas ang atensiyon ko sa kanya.. Bilisan natin at baka umalis nayan!  Saan ba kasi? Baka malayo pa!! boses ng  tatlong estudyante sa bandang likuran ng bus, nagmamadaling bumaba at sa aking pakiwari ay hinahanap ang palikuran ng terminal..dali dali akong sumunod sa kanila upang makaihi na rin bago umalis ang bus……..     Tamang tama pagbalik namin pasakay naman ang driver nito, kanina pa pala sa itaas ang kondoktor, matapos akong umupo ay agad siyang lumapit at nagtanong saan ho kayo? Sa Butuan ang sagot ko….. iniabot sa akin ang ticket, mga anong oras kaya tayo makarating? Tanong ko sabay abot ng bayad…bamamat alam ko na ang oras, naniguro pa rin ako,  mga 8:30 na ho ng umaga….  Tamang tama sa isip ko, marami pa ako mapupuntahan bago ako dumiretso sa Surigao, unti unti ng lumabas ang bus sa terminal hanggang binabagtas na nito ang national highway palabas ng Cagayan de Oro…naalala ko tuloy ang Maynila sa mga ilaw ng siyudad ng Cagayan De Oro…ahh mga ilang buwan na nga ba akong hindi nkakauwi ng Maynila tanong ko sa isip ko…. Mga anim? Pito? Walo? Isang taon? Isang taon at 2 buwan na pala….matagal tagal na rin pala ako dito sa Mindanao, haaay! Sabay unat ng aking mga paa, at kamay, isinuot ko na ang jacket….medyo malayo layo na rin kami sa siyudad pangilan ngilan na lamang ang mga ilaw..at kung minsan ay wala na..bahagya ko ng ibinaba ang kurtina , at nagsimula na akong maidlip………   Gingoog!! Gingoog!  Naalimpungatan ako sa sigaw ng kondoktor… ahh nasa Gingoog na pala kami...dali dali akong bumaba upang umihi, … tubig boss?  sabi ng mama habang nakatayo ako sa labas ng bus at nagbubukas ng isang kendi, meron na ho! ang sagot ko, muli akong napasulyap sa bintana naalala ko yong batang babae kanina….gusto ko nga palang kausapin yon kanina,…nawala sa isip ko…dali dali akong umakyat ng bus at hinanap ang bata…ngunit wala na ito sa loob ng bus…nagsimula akong magi -isip..siguro bumaba na kanina habang tulog ako…. O kaya naman kanina habang nauna ako bumaba para umihi, taga saan kaya yon?

 Wala naman akong napansin na dala dala niyang bag. Palaisipan sa akin ang batang babae iyon…hanggang hindi ko namamalayan na patuloy nanaman sa pagtakbo ang bus maliwanag na pala…anong oras na ba? Sabay tingin ko sa relo 6:30 na pala…..naisip kong tumingin muli sa likod baka sakaling masulyapan ko ang bata…ngunit wala talaga marami ng pasahero ang bus ng aking mapansin…marami pa lang sumakay sa Gingoog, yong isa sa 3 estudyante na nasa likuran ay tumabi sa akin, pakiwari ko ay siya na lamang ang hindi pa nakakababa sa kanilang tatlo, at mukhang malapit na siya sa kanyang destinasyon sa dahilang hindi na siya mapakali at pasulyap sulyap sa bandang unahan, wala sa loob ko ang magtanong bigla “dong saan ba bumaba yong batang babae na nakaupo diyan sa bandang gitna? Yong naka green na t shirt?  Tiningnan niya ako, na wariy nagtataka sa aking tanong…….wala naman hong batang babae na nakasakay dito sa bus, Meron! Yong bago umalis ang bus nong andon pa tayo sa terminal sa Cagayan diba tulog pa nga siya diyan….hindi sumagot ang estudyante bagkos  ipinakita ng kanyang mukha ang labis na pagtataka sa aking tinuran….baba na ho ako, at dali dali siyang nagpara, sa tantiya ko dito na siguro siya bababa. Masyadong kinukuha ng batang babae ang atensyon ng aking isipan ng mga oras na iyon..habang patuloy namang bumibilis ang pagdating ko sa Butuan, ganoon talaga siguro kapag may iniisip ka…bumibilis ang oras…. O dahan dahan lang ho lola… sabi ng konduktor sa pababang matanda….andito na pala kami sa Terminal ng Butuan, nagsipagbaba na ang lahat ng mga pasahero, sinadya kong magpaiwan… nilapitan ko ang upuan kong saan nakita ko ang batang babae na natutulog kanina..baba na ho kayo sir! Sigaw ng kondoktor… ay teka lang dong! Saan ba bumaba yong batang babae kanina na natutulog dito bago umalis ang bus sa terminal ng Cagayan.. yong naka green?  Wala hong batang babae dito sa bus sir, 8 lang ho kayong pasahero ng bus ng umalis ito ng Cagayan de Oro……ewan ko kung bakit biglang nanlamig ang buo kong katawan ng mga sandaling iyon…..Tricycle! tricycle!   Boss  tricycle po kayo?  Nabigla ako sa sigaw ng tricyle driver  saan ho ba kayo?  sa Palengke ho tayo……maganda ang panahon ng mga oras na iyon maaliwalas ang kalangitan at mainit ang panahon sa Butuan….pero kakaiba ang pakiramdam ko…. Marami pa nga pala akong aasikasuhin….sana umabot ako sa last trip mamya ng Aircon pa Surigao…….gutom na ako….manong  sa may Jollibee mo nalang ako ibaba!!………..

4 comments:

  1. baka ang bata ay angel mo sa paglalakbay.... hehehe..

    ReplyDelete
  2. patunay lang na may gumagabay sayo! tuloy ang laban.. :D

    ReplyDelete
  3. goosebumps naman yan mark! hehe scary..i don't want to experience that..hehe :D

    ReplyDelete